Daar is vordering

Dit het intussen lente geword. Heerlik, heerlik, heerlik verby. Gisteroggend vroeg het ou Jacob al die beddings voorberei, kompos ingewerk en gespit. Iewers het ek gehoor dat soos die maan groei, voor volmaan, plant jy alles wat bo die grond dra, soos die maan daal nà volmaan, plant jy alles wat onder die grond dra en met donkermaan rus jy 'n bietjie!
En dit is hoe die maan op die oomblik lyk vanwaar ek onder die karee staan en opkyk hemel toe teen laatmiddag se kant.

As jy my bly wil maak, laat my in die grond vroetel. Sielsaliglik bly is ek daar buite in die natuur. Ek het verskeie soorte saad gekoop by die Koöperasie. 'n Opgewondenheid lê in my binneste. 

Dink net: vars, gesonde wortels en beet uit die grond uit....ek ruik dit al!
"Ons gaan hierdie jaar lekker eet!" lag Rose toe ek in die kombuis 'n draai maak van buite af. 

Ons hoop so! Ons hoop die goeie son en vrugbare aarde en eerste lentereëns werk alles saam om hierdie, nou-nog-kaal tuin in 'n lushof te verander. Ek kan nie wag nie! Ou Jacob maak ewe ywerig solank 'n stuk grond al langs die heining gereed vir die aartappelmoere wat nog moet kom. Hy voel seker my entoesiasme aan. Positiewe gedagtes is mos aansteeklik!  (word vervolg)