 |
| Amy en Joshua, sy in Gr. 6 en twaalf jaar oud. Hy in Gr. 2 en sewe jaar oud. |
 |
| Isabella en Reuben. Sy in Graad 3 en 8 jaar oud. Hy in Gr. R en vyf jaar oud. Vanoggend dink ek aan my vier kleinkinders, twee dogtertjies en twee seuntjies. Jy kan dit nie beter wil hê nie! Stilletjies word hulle groot. Ek sien hulle nie elke dag nie, maar ek bid vir hulle......elke dag. Amy, die oudste van die vier, is al 'n regte grootnooi. Sy kry 'n beurt om een maal elke week 'n hele ete te maak in hul huis. En sy doen dit met groot opgewondenheid en blydskap. Sy hou baie daarvan! En as almal na ete hul lippe aflek en vra vir nog, is Oumasekind in die sewende hemel. Joshua is 'n regte seunskind, lief vir balskop en karretjies en Ouma se beskuitblik. Op dié stadium ook baie hartseer om te moet ry as hulle 'n slag hier gekuier het. Kleinkinders is glo net lief vir 'n mens tot hulle tien jaar oud is, het 'n wyse ouma my eendag vertel. Ek glo dit nie. Isabella is 'n patroon. Sy wil konserte hou en dans en sing. Dogtertjiegoed is mos lekker goed. Die haasbekkie het "grootmenstande" begin kry. As ons mekaar sien, is ons altwee so bly! Reuben is die enetjie wat na "sy Ouma trek". 'n Foto van my waar ek in Gr. Een was, lyk baie na dié klein rakker. Vol lewe is hy. Die wêreld is 'n wonderlike plek en hy is daagliks op 'n vrolike ontdekkingsreis. In my hart is daar vier kamers: elkeen van my kleinkinders beset 'n kamer.....vir altyd. So lank as wat ons spore mag trap op Moederaarde, so lank bly julle Ouma lief vir haar kleinkinders, een vir een en elkeen afsonderlik. |
