My dag het met 'n duif begin. 'n Tortelduif wat rustig sit en elke oomblik van sy lewe geniet. 'n Tuin en water. Wat meer wil 'n tortel dan nou ook hê?
Ou Jacob het gesê hy kom werk. Vakansiedae pas nie sy sak nie. Ek was maar te bly. Drie laventels staan en wag om geplant te word en in my agterkop het ek 'n plan gehad vir die kalerige kol onder die voerplankie, reg langs ons slaapkamervenster.
Toe alles klaar geplant is en Jacob aandag aan die res van die erf gaan gee, sit ons daar naby en betrag die "nuwe tuin." Skoongespuit en altevol mooi lyk dit. Oudergewoonte hou ek die kamera op my skoot. Net toe vlieg 'n present uit die bloue hemel en kom sit en mooi lyk op die klippe.
Ek is in ekstase om my geliefde en gunsteling voëltjie so naby te sien. Janfredrik! Hy ondersoek alles. Oranje stert by tye penorent! Groot was my blydskap toe ek nog een tussen die takke van die granaatroos sien. Dit moet die vroutjie wees!
Hoe bevoorreg is ek nie net om sommer twee van hierdie pragtige geveerde vriende in die tuin te kan hê nie! Iewers moet 'n nessie wees...
My erfenis is vir my mooi!
My erfenis is vir my mooi!
