Ons eie groentetuin

Dis nog maar net die begin. Toe die huis agter ons verkoop word in Februarie, besef ek dat die agterste muur tussen die twee huise na regte moet skuif. Dis nou volgens munisipale afmetings. Jare gelede het ek en my sus in dié twee huise so langs mekaar gewoon en 'n deurloop tussen ons gehad, 'n klein hekkie en 'n buite-toilet wat ons bediendes gedeel het. 
Omdat ek daarvan hou dat dinge reg moet wees, laat bou ons 'n splinternuwe muur tussen ons en die nuwe eienaars van De la Reystraat 20. Nou kan ek eendag rustig heengaan en nie bekommerd wees dat my kinders probleme gaan hê met die erf se verdeling nie. 
Skielik is ons erf toe sommer 'n hele stuk groter. Die son skyn te heerlik in die hoek wat bygekom het. Vanjaar maak ek 'n groentetuin, dink ek toe dit nog in die middel van die winter en yskoud was. Ek wou dit nog altyd doen, maar die res van ons erf is baie skaduryk a.g.v. die groot bome. Bome waarvoor ek lief is. Vanselfsprekend sal ek hulle nooit afkap of uithaal nie. 

 Plantjies wat ek gekoop het. 

 Uie.

 Beet.

 Spinasie.

Kool. 

Laas week gaan koop ek by Voetpad Kwekery 'n paar groenteplantjies. En voel 'n opgewondenheid in my vingers kriewel. Toe Jacob Maandag kom, beduie ek hom mooi hoe om te maak.  

Nou moet die goeie son en reën en die baie liefde en sorg in ons hande net die ding doen! Die beddings het kompos gekry, boomwortels is uitgehaal, paadjies tussen-in is gemaak. Volgende week gaan ons boontjies, tamaties en aartappels ook nog plant. En wortelsaad saai. Daar is genoeg plek. Teen die agterste muur het ons peppadewsaad gesaai. Vanjaar sal ek versigtiger wees as ek dit oopsny om 'n sousie te maak. Laas jaar het my hande erg gebrand. 

Daar is niks so goed vir 'n mens se siel as om in die grond rond te vroetel nie. Om dan boonop beloon te word met gesonde, helende groente uit jou eie tuin, kan net 'n vreugde wees. (word vervolg)
Ns. Ons sal sien of dit nodig gaan wees om 'n heining om die tuin te sit wat die honde gaan keer. Miskien gedra hulle hulself mooi. 'n Skadunet is ook 'n oorweging, maar ek onthou my Pa se lieflike groentetuine het nooit skadunet gehad nie en daar was oorgenoeg om van te kies.  

Kyk (weer) na die wilde voëls

 Kransduif

Tiptol

Tortelduif

Om die voëls in die tuin dop te hou dié tyd van die jaar verskaf groot plesier. Miskien omdat die res van die tuin nog in 'n winterslaap vertoef. Tot selfs die gehardste vetplante het vanjaar 'n knou gekry. 

 Kransduif

 Tiptol of soos iemand anderdag genoem het: Pietgeelgat of Geelgatkluitjiekorrels. Is dit nou nie 'n mooi Afrikaanse naam nie? Volrond. 

My ou gunstelinkie: Glasogie. 

Kom verdwaal in my woud

Dis 'n koue Saterdagoggend in die middel van Julie. Ek is steeds byna elke dag besig om voor te berei vir my eerste groot uitstalling in 'n baie bekende plek, nl. die Brooklyn Teater in Pretoria. Dié uitstalling begin op die 21e Augustus en duur tot 1 Oktober 2014. Ek sien natuurlik baie uit daarna. My vorige uitstallings was in tuine of parke en het slegs een dag geduur. 

 

Vanoggend het ek weer onthou hoe lekker dit was toe ek lank gelede in die kunsklas geleer het hoe om bome op 'n maklike manier in waterverf op papier te doen. Vandag het ek met akriel gewerk op geblokte doek. Heel eerste het ek twee ewe groot doeke geel geverf. Ek wil hê dit moet lyk soos vroegoggend as die son opkom. Jy kan besluit watter kleur jy joune wil verf, dit moet verkieslik lig wees.

 Maak dan twee teenstellende kleure verf dunner met water (sodat dit maklik kan afloop)

 

Wend verf aan die bokant van die doek aan met 'n breë kwas.  Hou die doek regop sodat die verf in stroompies afloop.

 

Herhaal die proses. Hou aan om m.b.v. 'n breë kwas die verf aan te wend, hou deurentyd die doek regop. Sodra die stroompies tot onder geloop het, draai jy die doek om en wend die ander kleur aan die onderkant (wat nou die bokant is) aan.

 

Jy kan met hierdie proses aanhou solank as jy wil. Die doek kan ook skuins gedraai word, sodat die "boomstamme" kronkel.

Gebruik nou 'n opgefrommelde plastieksak en druk dit in 'n kleur van jou keuse om die blare te verf. Druk dit aan die bokant van die stamme oral rond en bont, druk liggies.

Nou begin die prentjie na 'n "plantasie" lyk of 'n droomwoud of 'n bos, net wat jy dit wil noem!

 

Bring die nodige skadu's en skakerings van lig en donker aan  met 'n dun kwassie of gebruik 'n wit of donker pen.

 

Hier is die eindresultaat! Jy hoef nie eers kunstig te wees om dit te kan doen nie en dit verskaf hope plesier en is net sommer iets anders en interessant.  

Kuns en ek

Ek kan my nie voorstel hoe my wêreld sonder kleur of kuns sou wees nie. In hierdie koue winter gee dit my warmte en groot plesier om daagliks my tyd te verwyl met dié dinge wat my so naby aan die hart lê!

 

 'n Dag in die veld....

 

Hier is 'n collage van al my jongste skilderye. Heerlik op Picasa gespeel om dié collage te maak!

AFRIKAANS

Vandag nooi ek almal uit om te kom saamlees en saamspeel in SONDAGSIESTA, die maandelikse lekkerte waarin ons in AFRIKAANS, ons groeplede se foto's en kuns uitstal.

Gewoonlik word gedigte, verse en sêgoed van oraloor hier gedeel, maar vandeesmaand raak ons heerlik nostalgies en onthou al die gedigte en resitasies van ons kleintyd en ons jeugjare.

En diep binne weet ons dat ons ons mooi taal AFRIKAANS, soos goud moet oppas, want daar is sekere dinge wat jy net in Afrikaans kan sê.

 

 

Mag dié vuur in ons harte altyd bly brand!

Kyk na die wilde voëls

Vroegoggend hoor ek hulle al. Altyd vrolik. Altyd bly. Somer en winter. Ons geveerde vriende is nie net 'n lus vir die oog nie, hulle is ook salwing vir enige gemoed. Ek maak die venster oop vanwaar ek kan uitkyk oor die tuin en veral die voëlbad. Vanoggend is hier heelwat kuiergaste. Elkeen mooi op sy eie manier. 

Kyk na die wilde voëls: hulle saai nie en hulle oes nie en hulle maak nie in skure bymekaar nie...

~ Die Bybel

- Matteus 6:26

 Hierdie lyster luister mooi of hy nie iemand hoor aankom nie!

Lysters (Turdidae) is 'n familie van voëls wat aan die orde van sangvoëls (Passeriformes) behoort. Dit is 'n groot familie van middelgrootte voëls wat besonders goed kan sing. (Wikipedia)

 En is hulle sang nie pragtig nie, ek word nooit moeg om daarna te luister nie. 

 Kyk hoe lekker rustig drink hy water. Daar lê ook genoeg voëlsaad om van sy vriende nader te lok.

 'n Baie bekende en getroue besoeker is die tortelduif. Daar is iets poëties aan duiwe. Sag. Soos mooi musiek as mens moeg voel. 

Lekker kossies! 

 Die vinnigste klein voëltjies op aarde! Rats en baie beweeglik. Gelukkig weet hulle nie ek en my kamera is naby nie! Sulke perfekte mooi geskape goedjies. Ek verkyk my aan hulle. 

 Dié voëltjies  is 11 cm groot en weeg 11 gram. In Engels staan hulle bekend as die Cape White-eye

 Rek en strek om by te kom! 

 'n Bad op sy tyd is lekkerder as brood en konfyt! 

 Mossie moet ook mos kom kuier man! 

 En Mossie se vroutjie is ook altyd iewers in die nabyheid. 

 Hoera!! 'n Gelukskoot! Die baie skaars en skugter rooikophoutkapper kom sit vir net een oomblik op die rand van die waterbak tot my groot vreugde....'n duif vlieg nader en WEG is ou Rooikoppie! 

 Met sy sterk snawel kan die rooikophoutkapper nie alleen die vrugte 

waarvoor hy lief is, uitmekaar skeur nie, maar selfs ook neutjies 

kraak. Die houtkapper is lief vir wildevye en ander veldvrugte. Hulle dieet bestaan egter nie net uit vrugte nie, maar ook insekte soos kewers. Hulle is veral 

gek na vlieënde termiete. 

 Salig sit sy en saadjies pik, een vir een. 

 Kransduif met sy rooi brilletjie is ook 'n gereelde besoeker hier in ons tuin. Baie statig, al mors hulle wit blertse oral rond. Ek hou van hulle roep: ’n dreunende, diep ‘hooo-hooo-hooo’-geluid en hy maak ook ’n sagter ‘koekoekoekoe’- geluid. 

 Tortelduifie sit op 'n stomp in my tuin.

’n Kransduif kies net een maat vir die res van sy lewe, maar kan ’n ander een kies as sy lewensmaat te sterwe kom. In die broeiseisoen sal die mannetjie hoog in die lug opvlieg en dan in sirkels rondvlieg om die wyfie te beïndruk.